Κατά τήν ἐπούλωση τραυμάτων τοῦ δέρματος εἶναι δυνατόν νά προκύψουν δυσμορφίες, εἰδικά ἐάν τό τραῦμα φθάνει στά βαθύτερα στρώματα τοῦ δέρματος.
Οἱ ὑπερτροφικές οὐλές ἀποτελοῦν ἐρυθηματώδεις, ἐπηρμένες (πάνω ἀπό τό δέρμα) καί συχνά κνησμώδεις βλάβες τοῦ δέρματος πού φθάνουν μέχρι τά ὅρια, ἀλλά ὄχι πέραν τοῦ τραύματος.
Συνήθως ἐμφανίζονται κοντά σέ ἀρθρώσεις ὅπου τό δέρμα ἐκτίθεται σέ τάση. Αὐξάνονται ταχέως τίς πρῶτες τέσσερις μέ δώδεκα ἑβδομάδες μετά τόν τραυματισμό καί συνήθως χαμηλώνουν σέ ὕψος καί ὑποχωροῦν ἀργότερα. Ἐάν ἡ οὐλή δέν εἶναι ἐπηρμένη ἀποκαλείται ἀτροφική.
Οἱ χηλοειδεῖς οὐλές (χηλοειδῆ) μποροῦν νά προκληθοῦν ἀπό διάφορες μορφές τραυματισμοῦ ὅπως διάτρηση, τομή τοῦ δέρματος, γδάρσιμο τοῦ δέρματος, τσίμπημα ἐντόμου, ἀκμή, ἔγκαυμα καί χειρουργικές τομές. Συνηθέστερα ἐμφανίζονται σέ περιοχές αὐξημένης τάσεως ὅπως ὁ θώρακας, οἱ ὦμοι, ἡ ἄνω ράχη καί ὁ αὐχένας καί φθάνουν σέ περιοχές πέραν τοῦ τραύματος. Μποροῦν νά ἐμφανισθοῦν ἀκόμα καί χρόνια μετά τόν τραυματισμό, αὐξάνονται μέ ἀργότερο ρυθμό ἀπό τίς ὑπερτροφικές οὐλές ἀλλά δέν ὑποχωροῦν ὅπως αὐτές, ἀντιθέτως εἶναι δυνατόν νά συνεχίσουν νά αὐξάνονται.
Ἡ αἰτιολογία ἐμφανίσεως τῶν χηλοειδῶν οὐλῶν εἶναι σέ μεγάλο βαθμό ἄγνωστη, φαίνεται δέ ὅτι σχετίζεται μέ τήν ἰδιοσυστασία τοῦ κάθε ὀργανισμοῦ. Ἀξιοσημείωτο εἶναι ὅτι χηλοειδεῖς οὐλές ἐμφανίζονται μόνο στόν ἄνθρωπο.
Λόγῳ συσχετίσεως τῆς συχνότητος ἐμφανίσεως δύσμορφων οὐλῶν καί τῆς ὑπάρξεως μηχανικῶν δυνάμεων τάσεως τοῦ δέρματος ἔχουν δοκιμασθεῖ διάφορες προληπτικές μέθοδοι ἐλαττώσεως τῶν δυνάμεων αὐτῶν, ὅπως ἡ τοποθέτηση φύλλων σιλικόνης, ἡ εἰδική συρραφή τῶν βαθύτερων στρωμάτων τοῦ δέρματος, ἡ χρήση χαλαρωτικῶν τομῶν τοῦ δέρματος, ἡ χρήση εἰδικῶν συγκολλητικῶν ταινιῶν καί ἡ χρήση ἀλλαντοτοξίνης τύπου Α (botox), ὅλες μέ ἀμφίβολα ἀποτελέσματα. Ἡ κλασσική μέθοδος ἀντιμετωπίσεως σχηματισμένων χηλοειδῶν εἶναι ἡ ἔγχυση μέσα στήν βλάβη διαλύματος κορτιζόνης (triamcinolone) σέ ἐπαναλαμβανόμενες δόσεις. Ἡ μέθοδος αὐτή ἐπίσης δέν μᾶς παρέχει ἐγγυημένα ἀποτελέσματα.
Ἡ Ἁναγεννητική Ἰατρική ἔρχεται νά προσφέρει μία ἐπιπλέον μέθοδο ἀντιμετωπίσεως τῶν χηλοειδῶν, ὑπερτροφικῶν καί ἀτροφικῶν οὐλῶν, τήν ἐλάχιστα ἐπεμβατική μέθοδο μικροδιάτρησης τοῦ δέρματος (micro-needling).
Τήν μέθοδο αὐτή ἐφαρμόζουμε στό Ἰατρεῖο μέ τήν βοήθεια μίας εἰδικῆς συσκευῆς μέ πιστοποίηση ἀπό τήν Αὐστραλία, τῆς συσκευῆς Dermapen 4.
Οἱ μικροβελόνες τῆς συσκευῆς Dermapen 4 προκαλοῦν ἕναν ἀπολύτως ἐλεγχόμενο μικροτραυματισμό τῶν ἐπιφανειακῶν ἰνῶν κολλαγόνου καί τῶν τριχοειδῶν ἀγγείων τοῦ δέρματος ἐνεργοποιώντας μία ἐλεγχόμενη φλεγμονώδη ἀντίδραση. Μέ τόν τρόπο αὐτόν ἀπελευθερώνονται διάφοροι αὐξητικοί παράγοντες μέ συνέπεια τόν σχηματισμό νέων ἰνῶν κολλαγόνου, ἐλαστίνης καί τριχοειδῶν.
Μέ τήν νεοαγγγείωση καί νεοκολλαγονογένεση ἐπιτυγχάνεται βαθειά ἐνυδάτωση τοῦ δέρματος καί βελτίωση τῆς ἐλαστικότητός του.
Ἡ ταυτόχρονη χρήση ὑαλουρονικοῦ ὀξέως, ψευδαργύρου, πανθενόλης, πεπτιδίων χαλκοῦ, ρετιναλδεΰδης καί ρεσβερατρόλης ὁδηγεῖ στήν ἐλάττωση τῶν οὐλῶν.
Ἀναλόγως μέ τό μέγεθος τοῦ χηλοειδοῦς εἶναι δυνατόν νά ἀπαιτηθοῦν 4 – 6 συνεδρίες. Τά μεσοδιαστήματα τῶν συνεδριῶν πρέπει νά εἶναι μεγαλύτερα τῶν 6 – 8 ἑβδομάδων καθώς οἱ ἶνες κολλαγόνου ἀπαιτοῦν τουλάχιστον 6 ἑβδομάδες γιά τόν σχηματισμό τους.