Ὡς ὑπερτροφία τοῦ μαστοῦ (μεγαλομαστία) ὁρίζεται ἡ αὔξηση τοῦ ἀδενικοῦ ἱστοῦ τοῦ μαστοῦ πέραν κάποιων φυσιολογικῶν ὁρίων. Ἡ δυσαναλογία τῆς κατανομῆς βάρους μεταξύ τοῦ ἄνω καί τοῦ κάτω ἡμιμορίου τῆς σπονδυλικῆς στήλης προκαλεῖ αὔξηση τῆς φυσιολογικῆς καμπυλότητος τῆς σπονδυλικῆς στήλης καί τῆς τάσεως τῶν ἐκτεινόντων μυῶν τῆς αὐχενικῆς μοίρας, μέ συνέπεια συχνούς πόνους στόν αὐχένα.

Λόγω τῆς μετατοπίσεως τοῦ κέντρου βάρους τοῦ σώματος πρός τά μπροστά, καί προκειμένου τό σῶμα νά διατηρηθεῖ στήν σωστή σωματική θέση, αὐξάνεται ἡ ἀμφιταλάντευση κατά τόν ὀβελιαῖο ἄξονα (στό ἐπίπεδο μπροστά – πίσω), μέ συνέπεια τήν διαταραχή στόν ἔλεγχο τῆς στάσεως τοῦ σώματος.
(https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3400165/)

Οἱ ὑπερτροφικοί μαστοί (μεγαλομαστία) μποροῦν νά προκαλέσουν ποικίλα σωματικά συμπτώματα, ὅπως:

  • χρόνιο ἄλγος στόν αὐχένα, τήν πλάτη καί τούς ὤμους
  • θωρακικά ἄλγη
  • πονοκεφάλους
  • κακή στάση σώματος
  • διαταραχές ὕπνου
  • δερματικά ἐξανθήματα στήν περιοχή κάτω ἀπό (ὑπομάστιος πτυχή) καί μεταξύ τῶν μαστῶν
  • αὐλακώσεις στούς ὤμους λόγω τοῦ στηθοδέσμου
  • χαμηλή ἀνοχή στήν γυμναστική (ἀποφυγή γυμναστικῆς, δυσκολία)
  • μούδιασμα στά χέρια
  • δυσκολία στήν ἀναπνοή

Ἡ σοβαρότητα τῶν συμπτωμάτων αὐτῶν ὁδηγεῖ συχνά τίς γυναῖκες σέ ἀναζήτηση χειρουργικῆς λύσεως. Σέ σοβαρές περιπτώσεις προκύπτει ἡ ἀνάγκη μειώσεως τῆς συνολικῆς μάζας τοῦ μαστοῦ. Στίς περιπτώσεις αὐτές, οἱ μειωτικές ἐπεμβάσεις στόν μαστό δέν θεωροῦνται αἰσθητικές.
Ἡ προτεινόμενη λύση εἷναι ἡ μειωτική ἐπέμβαση (σμίκρυνση), ἡ ἀφαίρεση δηλαδή ἑνός τμήματος τοῦ μαστοῦ. Ἡ ἐξάλειψη ἑνός τμήματος τοῦ μαζικοῦ ἀδένα θα μποροῦσε νά θεωρηθεῖ ὅτι συμβάλλει στήν ἐλάττωση τῆς
πιθανότητος ἐμφανίσεως καρκίνου μαστοῦ στό τμῆμα αὐτό. Ἐπιπλέον, μία μειωτική ἐπέμβαση στόν μαστό διευκολύνει τόν προληπτικό ἔλεγχο τοῦ μαστοῦ.

Διάφορες χειρουργικές τεχνικές ἔχουν δοκιμασθεῖ γιά τόν σκοπό αὐτό, οἱ ὁποῖες προσαρμόζονται στήν κάθε περίπτωση. Ἡ συνηθέστερη μέθοδος ἀφορᾶ τήν ἀφαίρεση τοῦ κατωτέρου ἡμιμορίου τοῦ μαστοῦ (μέθοδος
ἀνεστραμμένου Τ), ὥστε ἡ μετεγχειρητική οὐλή νά τοποθετηθεῖ στήν ὑπομάστιο περιοχή. (Lexer – 1921, Wise – 1956, Pitanguy – 1962)

Ἡ ἀνατομική κατανομή τῶν ἱστῶν τοῦ μαστοῦ εἶναι τέτοια πού τό μεγαλύτερο ποσοστό τοῦ ἀδενικοῦ μέρους τοῦ μαστοῦ ἐντοπίζεται στό ἔξω ἡμιμόριο. Στήν ἀνατομική αὐτή ἰδιαιτερότητα πιθανόν ὀφείλεται ἡ παρατηρούμενη αὐξημένη συχνότητα καρκίνου μαστοῦ στό ἔξω ἡμιμόριο (51 % – 64 %), καί εἰδικώτερα στό ἄνω – ἔξω τεταρτημόριο (51, 5 % – 58 %).

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4531129/

Σέ αὐστηρά ἐπιλεγμένες περιπτώσεις καί ὅταν συνυπάρχει αὐξημένος κίνδυνος ἐμφανίσεως καρκίνου μαστοῦ, εἶναι δυνατόν νά ἐφαρμοσθεῖ μία συνδυασμένη τροποποιημένη μέθοδος μειώσεως τοῦ μαστοῦ κατά τήν ὁποία ἀφαιροῦμε τό ἄνω καί ἔξω τεταρτημόριο τοῦ μαστοῦ, ἀντί τοῦ κάτω ἡμιμορίου. Μέ τήν τεχνική αὐτή θεωροῦμε ὅτι συμβάλλουμε σέ μία ἐλάττωση τοῦ κινδύνου ἐμφανίσεως καρκίνου μαστοῦ, ἐφ’ ὅσον ἀφαιροῦμε μεγαλύτερο ποσοστό μαζικοῦ ἀδενικοῦ ἱστοῦ.

Στήν περίπτωση αὐτή τοποθετοῦμε τήν χειρουργική τομή στό ἔξω ἡμιμόριο τοῦ μαστοῦ μέ ἀποτέλεσμα νά μήν ὑπάρχει χειρουργική οὐλή στήν ὑπομάστιο περιοχή. Ἄν τό μέγεθος καί τό σχῆμα τοῦ μαστοῦ ἐπιτρέπουν αὐτήν τήν χειρουργική μέθοδο, τό τελικό αἰσθητικό ἀποτέλεσμα πλησιάζει περισσότερο τήν φυσική θέση τοῦ μαστοῦ ἀπό τήν μέθοδο τοῦ ἀνεστραμμένου Τ (Μέθοδος Wise).