Ἕνας μεγάλος ἀριθμός ἐργασιῶν παγκοσμίως ἔχει δείξει μέ σαφήνεια ὅτι δέν μποροῦμε πλέον νά βασιζόμαστε στήν ἐτήσια μαστογραφία, ὡς πρόγραμμα τακτικοῦ ἐλέγχου τοῦ μαστοῦ, λόγῳ τοῦ :

μεγάλου ἀριθμοῦ ψευδῶς θετικῶν εὑρημάτων πού ὁδηγοῦν τίς γυναῖκες σέ περιττές χειρουργικές ἐπεμβάσεις (ὑπερδιάγνωση σέ ποσοστό τουλάχιστον 20%),

http://www.cancer.gov/types/breast/hp/breast-screening-pdq

ἀλλά ἐπί πλέον καί ὑψηλοῦ ποσοστοῦ ψευδῶς ἀρνητικῶν εὑρημάτων, μέ συνέπεια τήν καθυστερημένη διάγνωση τῆς νόσου – ὅταν πλέον ὁ ὄγκος γίνει ψηλαφητός.

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23737396?dopt=Abstract

Τά εὑρήματα πολλαπλῶν μελετῶν δείχνουν ὅτι ἕνα ποσοστό 15% μέ 30% τῶν καρκίνων μαστοῦ δέν διαγιγνώσκονται ἐγκαίρως μέ τόν τυπικό πληθυσμιακό ἔλεγχο μέ μαστογραφία, αὐτό δέ ἀποδίδεται στήν ἐπικάλυψη καί ἐπιπροβολή τοῦ πυκνοῦ συνδετικοῦ ἱστοῦ τοῦ μαστοῦ πού μειώνει τήν ἱκανότητα ὁπτικῆς ἀπεικονίσεως τῶν κακοήθων βλαβῶν, εἰδικά ἄν δέν συνυπάρχουν μικροαποτιτανώσεις.

Ἡ πυκνότητα τοῦ μαστοῦ, ἡ ἀναλογία δηλαδή μεταξύ ἀδενικοῦ καί λιπώδους ἱστοῦ εἶναι ἰδιοσυστατικό χαρακτηριστικό καί ἐπηρεάζεται ἀπό παράγοντες ὅπως ἡ ἡλικία, ὁ δείκτης σωματικοῦ βάρους (BMI), ἡ τεκνοποίηση καί ἡ λήψη ὁρμονῶν ὑποκαταστάσεως. Μέ βάση κυρίως ποιοτικές ἐκτιμήσεις τῶν ἀκτινολόγων ὑπολογίζεται ὅτι τά 2/3 τῶν προεμμηνοπαυσιακῶν γυναικῶν καί τό 1/4 τῶν μετεμμηνοπαυσιακῶν γυναικῶν ἔχουν πυκνούς μαστούς. Ἡ πυκνότητα τυπικά ἐλαττοῦται μέ τήν αὔξηση τῆς ἡλικίας λόγῳ ὑπερισχύσεως τοῦ ποσοστοῦ τοῦ λιπώδους ἱστοῦ.

Ἕνα πρόγραμμα τακτικοῦ ὀγκολογικοῦ ἐλέγχου τοῦ μαστοῦ μπορεῖ νά θεωρηθεῖ ἀποτελεσματικό μόνο ἐάν μπορέσει νά ἐπιτύχει:

  • σημαντική μείωση τοῦ ἀριθμοῦ τῶν γυναικῶν πού ἀναμένεται νά νοσήσουν ἀπό καρκῖνο τοῦ μαστοῦ σέ μία ὡρισμένη χρονική περίοδο παρακολουθήσεως (ἐπίπτωση)
  • σημαντική μείωση τοῦ ἀριθμοῦ τῶν γυναικῶν πού τελικά ἀποβιώνουν λόγῳ τῆς νόσου αὐτῆς (θνητότητα)

Ἡ χαμηλή εὐαισθησία τῆς μαστογραφίας (85% γιά τήν ψηφιακή μαστογραφία σέ ὅλες τίς ἡλικίες ἀλλά μόνο 47.8% – 64.4% στίς γυναῖκες μέ πυκνούς μαστούς)

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12355001?dopt=Abstract

ἔχει ὡς συνέπεια μεγαλύτερη συχνότητα ἀνευρέσεως προχωρημένης νόσου (σταδίων 2 καί 3) σέ γυναῖκες μέ πυκνούς μαστούς,

http://annals.org/article.aspx?articleid=2480758#r2-2977

καί ἀπαράδεκτα ὑψηλό ποσοστό ἐνδιάμεσων ὄγκων, ὄγκων δηλαδή πού ἀνευρίσκονται μέσῳ ψηλαφήσεως σέ χρονικό διάστημα μικρότερο τοῦ ἑνός ἔτους ἀπό τήν τελευταία μαστογραφία.

http://www.nejm.org/doi/full/10.1056/NEJMoa062790#t=articleTop

Μέ βάση μελέτες κυτταροκινητικῆς τῶν ὄγκων τοῦ μαστοῦ, ὅπου ὑπολογίζεται ὅτι ὁ μέσος χρόνος γιά τήν μαστογραφική ἐμφάνιση ἑνός ὄγκου μαστοῦ εἶναι 1.3 ἔτη,

http://www.lifemath.net/quantmed/pdf/Michaelson%20Br%20Ca%20Growth%20Rate.pdf

οἱ ὄγκοι αὐτοί πιστεύεται ὅτι ὑπῆρχαν στήν τελευταία μαστογραφία καί διέφυγαν τῆς διαγνώσεως λόγῳ ἐπικαλύψεως ἀπό τόν πυκνό συνδετικό ἱστό.

Ἡ ἀδυναμία, ἑπομένως, τῆς μαστογραφίας νά ἀποκλείσει μέ ἀξιοπιστία τήν ὕπαρξη καρκίνου μαστοῦ, ἰδίως στίς γυναῖκες μέ πυκνούς μαστούς, ἑρμηνεύει ἐν πολλοῖς τά συμπεράσματα πρόσφατων, προσεγμένων, πολυετῶν ἐργασιῶν πού δέν διαπίστωσαν μείωση τῆς θνητότητος ἀπό τήν νόσο τοῦ καρκίνου μαστοῦ, ἰδίως στήν ὁμάδα γυναικῶν ἡλικίας 40-59 ἐτῶν, πού ὑπεβάλλοντο σέ ἐτήσιο μαστογραφικό ἔλεγχο, οὔτε μείωση τοῦ ἀριθμοῦ τῶν γυναικῶν πού τελικά νόσησαν ἀπό καρκῖνο μαστοῦ, ὠφέλεια πού θά ἀναμέναμε ἀπό τήν ἐτήσια μαστογραφία μέσῳ τῆς έπικαλούμενης ἔγκαιρης διαγνώσεως καί ἀφαιρέσεως προκαρκινικῶν βλαβῶν.

  • http://www.bmj.com/content/348/bmj.g366,
  • http://www.cochrane.org/CD001877/BREASTCA_screening-for-breast-cancer-with-mammography,
  • http://www.breastcancerdeadline2020.org/breast-cancer-information/breast-cancer-information-and-positions/mammography-for-breast-cancer.pdf

Ἀντιθέτως, ἔχει εὑρεθεῖ αὐξημένη ἐπίπτωση καί σχεδόν διπλάσια θνητότητα ἀπό τήν νόσο τοῦ καρκίνου τοῦ μαστοῦ σέ γυναῖκες μέ πυκνούς μαστούς πού παρακολουθοῦνται μόνο μέ μαστογραφία,

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20406961

ὅπως καί πολύ μεγάλη πιθανότητα ἐμφανίσεως ἐνδιάμεσων ὄγκων οἱ ὁποῖοι εἶναι πιό ἐπιθετικοί καί μεγαλύτεροι σέ μέγεθος, μέ χειρότερη πρόγνωση.

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21795664?dopt=Abstract

Μία πρόσφατη ἀνασκόπηση ἔδειξε ὅτι, τά πληθυσμιακά προγράμματα μέ μαστογραφία μποροῦν νά μειώσουν ἀποτελεσματικά τήν θνητότητα τῶν γυναικῶν ἀπό καρκῖνο μαστοῦ μόνο ἄν ἐπιτύχουν μείωση τοῦ ἀριθμοῦ τῶν γυναικῶν πού διαγιγνώσκονται μέ προχωρημένη νόσο μεγαλύτερη τοῦ 20%.

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25413699

Αὐτά τά ἀποτελέσματα ὑποδεικνύουν ὅτι δέν ἀναμένεται βελτίωση τοῦ ποσοστοῦ διαγνώσεως καρκίνων μέ τήν ἐτήσια μαστογραφία. Ἀντ’ αυτοῦ θά πρέπει νά στραφοῦμε στήν ἀνάδειξη νέων, ἐναλλακτικῶν μεθόδων ἀπεικονίσεως, ἰδίως στίς γυναῖκες μέ πυκνούς μαστούς.

Ἡ συστηματική προσθήκη ὑπερηχογραφήματος στόν μαστογραφικό ἔλεγχο αὐξάνει κατά πολύ τήν εὐαισθησία καί τήν ἀνεύρεση διηθητικῶν ὄγκων ἀρχικοῦ σταδίου http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18224382,

στίς ἡλικίες δηλαδή ἀκριβῶς πού ἀποτυγχάνει σέ μεγάλα ποσοστά ἡ μαστογραφία, ὡς μέθοδος πληθυσμιακοῦ ἐλέγχου. Τά ἀποτελέσματα πολλαπλῶν μελετῶν δείχνουν ὅτι, ἡ προσθήκη ὑπερηχογραφήματος αυξάνει τήν εὐαισθησία ἀνευρέσεως καρκίνου μαστοῦ σέ γυναῖκες μέ πυκνούς μαστούς περίπου κατά 75% – 80%.

Ἡ ἐπιπλέον εὐαισθησία πού συνεπάγεται ἡ χρήση τοῦ ὑπερηχογραφήματος σημαίνει στήν πράξη ἀνεύρεση 15.9% ἕως 29 % περισσότερων καρκίνων, κυρίως μικροῦ μεγέθους μέ ἀρνητικούς λεμφαδένες,

ἤ 3.2 – 3.25 ἐπιπρόσθετους καρκίνους ἀνἀ 1000 γυναῖκες πού ἐξετάζονται, ποσοστό σχεδόν διπλάσιο ἀπ’ ὅ, τι ἡ μαστογραφία μόνη της.

Μεγάλες μελέτες ἔδειξαν παρόμοια διαγνωστική ἱκανότητα διαγνώσεως καρκίνου μαστοῦ μεταξύ μαστογραφίας καί ὑπερηχογραφήματος, μέ μεγαλύτερη ἱκανότητα τοῦ ὑπερηχογραφήματος στήν διάγνωση διηθητικῶν καρκίνων μέ ἀρνητικούς λεμφαδένες.

Ἐπί πλέον, καί αὐτό εἶναι πολύ σημαντικό, ἔχει δειχθεῖ ὅτι ἡ διενέργεια μαστογραφίας μετά τό ὑπερηχογράφημα δέν αὐξάνει τήν διαγνωστική εὐαισθησία τοῦ ὑπερηχογραφήματος, ἰδίως στίς ἡλικίες κάτω τῶν 45 ἐτῶν.

ἀλλά καί στίς μεγαλύτερες ἡλικίες.

Συχνά τίθεται τό θέμα ὅτι μέ τό ὑπερηχογράφημα τοῦ μαστοῦ «διαγιγνώσκονται» περισσότερα ψευδῶς θετικά εὑρήματα ἀπό τήν μαστογραφία.

http://jnci.oxfordjournals.org/content/108/4/djv367.short

Ἄν καί ἔχουν ἀνακοινωθεῖ πολύ χαμηλά ποσοστά ψευδῶς θετικῶν εὑρημάτων μέ τό ὑπερηχογράφημα (2.4 %) στήν μεγαλύτερη μελέτη πού ἔχει γίνει ὡς τώρα στίς ΗΠΑ, ἤδη ἀπό τό 2002,

http://pubs.rsna.org/doi/full/10.1148/radiol.2251011667,

χαμηλά ποσοστά ἔχουν ἀνακοινωθεῖ καί σέ Εὐρωπαϊκές μελέτες,

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2822222/

ὅπως δέ ἀνακοινώθηκε στό τελευταῖο συνέδριο γιά τόν καρκῖνο τοῦ μαστοῦ στό San Antonio τῶν ΗΠΑ, τό ποσοστό τῶν ψευδῶς θετικῶν εὑρημάτων μέ τό ὑπερηχογράφημα τοῦ μαστοῦ ἐλαττοῦται προοδευτικά μέ τήν συνεχῆ αὔξηση τῆς ἐμπειρίας τοῦ χειριστοῦ.

Ἤδη, ἔχει ἀρχίσει παγκοσμίως ἡ συζήτηση γιά τήν χρήση τοῦ ὑπερηχογραφήματος ὁλόκληρου τοῦ μαστοῦ ὡς μεθόδου πρώτης ἐκλογῆς γιά τόν πληθυσμιακό ἔλεγχο τοῦ μαστοῦ.

Τά μειονεκτήματα τῶν πληθυσμιακῶν προγραμμάτων ἐλέγχου, πού εἶναι:

  • ἡ ἔλλειψη ἀρκετοῦ χρόνου ὥστε νά καλυφθεῖ μέ ἐπάρκεια καί ἀσφάλεια ὁ πολύ μεγάλος ἀριθμός τῶν ἐξεταζομένων γυναικῶν
  • τό ἔλλειμα ἱκανοῦ ἀριθμοῦ ἀπολύτως ἐξειδικευμένων ἰατρῶν γιά τήν κάλυψη τῶν ἀναγκῶν τοῦ πληθυσμοῦ
  • ὁ περιορισμός τῶν ἐξόδων σέ κοινωνίες πού δίνουν προτεραιότητα στά οἰκονομικά μεγέθη καί ὄχι στό ἄνθρωπο
  • ἡ παράβλεψη τῆς ἀτομικότητος τῆς κάθε γυναῖκας καί ἡ κατηγοριοποίηση τῶν γυναικῶν σέ ὁμάδες μέ βάση πληθυσμιακούς παράγοντες

μποροῦν νά ἀντιμετωπισθοῦν μόνο μέ τήν ἐξατομίκευση τοῦ ἐλέγχου τοῦ μαστοῦ, τήν διενέργεια δηλαδή πολλαπλῶν, συμπληρωματικῶν μεθόδων ἐλέγχου, ἀνάλογα μέ τό διαγνωστικό πρόβλημα. http://annals.org/article.aspx?articleid=2480758#r5-2977

Ὁ μαστός εἶναι ἕνα ὄργανο με ἰδιαιτέρως πολύπλοκη ἀνατομική κατασκευή. Ἀντιθέτως με ἄλλα ὄργανα, ὅπως π.χ. ὁ θυρεοειδής, τό ἧπαρ καί ὁ σπλήν πού ἔχουν ὁμοιογενῆ δομή, ὁ μαστός ἀποτελεῖται ἀπό πολλαπλές ἀνατομικές δομές μέ ἀνομοιογενῆ ἠχογένεια. Τέτοιες δομές εἶναι:

  • τά λόβια τοῦ μαστοῦ (15-20 σέ ἀριθμό ἰδιαίτερες μονάδες πού παράγουν τό μητρικό γάλα)
  • οἱ γαλακτοφόροι πόροι πού μεταφέρουν τό γάλα ἀπό κάθε λόβιο τοῦ μαστοῦ πρός τήν θηλή
  • ἡ περιοχή τῆς θηλῆς ἀπό πυκνό συνδετικό ἱστό μέ τούς 15-20 ἐκφορητικούς πόρους ἀπό χαλαρό συνδετικό ἱστό

Οἱ σύνδεσμοι Cooper ἀπό πυκνό συνδετικό ἱστό πού διαχωρίζουν τά διαφορετικά λόβια τοῦ μαστοῦ καί ἐκτείνονται καθέτως ἀπό τίς ἐν τῷ βάθει περιτονίες πρός τό δέρμα

  • ὁ πυκνός συνδετικός ἱστός στήν ὑπομάστιο πτυχή, πού στηρίζει τόν μαστό στό θωρακικό τοίχωμα
  • ὁ λιπώδης ἱστός, πού μπορεῖ να ἀποτελεῖ ἔως καί τό 50% τῆς συνολικῆς μάζας τοῦ μαστοῦ
  • τό ὁπισθομαστικό λῖπος πού κεῖται μεταξύ τοῦ μαζικοῦ ἀδένος καί τοῦ μείζονος θωρακικοῦ μυός
  • τά ἑκάστοτε εὑρήματα τοῦ μαστοῦ (νεοπλάσματα τοῦ μαστοῦ μέ ποικίλη «ἠχητική» πυκνότητα, κύστεις με ὑδαρές ἤ πυκνόρρευστο περιεχόμενο, καλοήθη νεοπλάσματα καί ἰναδενώματα μέ κυτταρικά στοιχεῖα συνδετικοῦ ἱστοῦ, διατεταμένοι πόροι, φλεγμονές μαλακῶν μορίων, θρομβώσεις ἀγγείων)

Ὁ χρόνος τῶν 30 λεπτῶν πού ἀπαιτεῖται για το ὑπερηχογράφημα τοῦ μαστοῦ θεωρεῖται πολύ μεγάλος γιά πληθυσμιακά προγράμματα. Ἀκόμη καί ἄν τό ὑπερηχογράφημα ἐφαρμοζόταν στήν Ἑλλάδα μόνο στίς γυναῖκες μέ πυκνούς μαστούς μία φορά τόν χρόνο, αὐτό σημαίνει ἕνα ἑκατομμύριο ἐργατοῶρες ἐτησίως καί δέν ὑπάρχουν ἀρκετοί ἄρτια ἐκπαιδευμένοι ἀκτινολόγοι (ἤ καί τεχνικοί ἀκόμη) γιά ἕνα τέτοιο ἔργο. Σέ χῶρες ὅπως οἱ Ἡνωμένες Πολιτεῖες Ἀμερικῆς τίθεται ἐπί πλέον τό θέμα τοῦ κόστους. Ἄν καί ἀναγνωρίζεται ἡ συνεισφορά τοῦ ὑπερηχογραφήματος στήν διαγνωστική προσέγγιση τοῦ μαστοῦ, προβάλλεται τό ἐπιχείρημα ὅτι εἶναι ἀδύνατον ἡ ἀσφάλεια τοῦ ἀσθενοῦς νά καλύψει τό κόστος ἑνός ὑπερηχογραφήματος ὁλόκληρου τοῦ μαστοῦ, πού φθάνει καί γιά τούς δύο μαστούς τά 400 -500 δολλάρια.

http://health.costhelper.com/breast-ultrasounds.html

Ἀπό τήν ἄλλη πλευρά ὑπάρχει ἕνα πολύ διαδεδομένο, γνήσιο κίνημα γυναικῶν στήν Ἀμερική πού ἀσκεῖ μεγάλη πίεση στίς ὁμοσπονδιακές κυβερνήσεις, ζητῶντας τήν καθιέρωση νομοθετικῆς ὑποχρέωσης τῶν ἰατρῶν νά ἐνημερώνουν τίς γυναῖκες ὅτι ἔχουν πυκνούς μαστούς καί ὅτι ὑπάρχει ἡ ἀναγκαιότητα νά συμπεριληφθεῖ τό ὑπερηχογράφημα ὁλόκληρου τοῦ μαστοῦ στόν τακτικό τους ἔλεγχο.

Στήν Ἑλλάδα, παρά τήν ἔκταση πού ἔχει πάρει ἡ συζήτηση αὐτή, ἐπικρατεῖ «σιγή» καί τό θέμα περνᾷ ἀπαρατήρητο. Αὐτό ὀφείλεται, κατά μεγάλο μέρος, στό ὅτι, ἡ ἐφαρμογή προγραμμάτων μοναδικῆς ἐπισκέψεως (one-stop) στήν καθημερινή ἰατρική πράξη συνεπάγεται ὁλοκληρωτική ἀλλαγή πρακτικῆς (change of practice). Ἡ πρακτική στά περισσότερα ἰατρεῖα μαστοῦ σήμερα ἐπικεντρώνεται στήν ψηλάφηση, μέ τήν ἐπικουρία τῶν ἐργαστηριακῶν ἐξετάσεων, μέ ἀποτέλεσμα τό βάρος τῆς ἔγκαιρης διαγνώσεως νά ἔχει μεταφερθεῖ κατά πολύ μεγάλο ποσοστό στούς ὤμους τῶν ἐργαστηριακῶν ἰατρῶν. Οἱ ζωές τῶν γυναικῶν ὅμως σώζονται, ὄχι ἀπό τίς χειρουργικές τεχνικές ἀλλά ἀπό τήν ἔγκαιρη διάγνωση.

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12671663?dopt=Abstract

Ἡ ἀπόκτηση ἐμπειρίας γιά τήν διενέργεια προσωποποιημένου ὑπερήχου μαστοῦ ἀπαιτεῖ μακροχρόνια ἐνασχόληση καί, ἐάν δέν τήν ἔχει ὁ χειρουργός μαστοῦ, θά πρέπει ἡ ὁμάδα νά διαθέτει τίς ὑπηρεσίες ἑνός ἐξειδικευμένου ἀκτινολόγου.

Ἡ μεγάλη πλειοψηφία τῶν μελετῶν πού ἀναφέραμε, ὡς πρός τήν διαγνωστική ἀξία τοῦ ὑπερηχογραφήματος ἔχουν γίνει σέ ὁμάδες γυναικῶν μέ πολλαπλούς παράγοντες κινδύνου νοσήσεως ἀπό καρκῖνο μαστοῦ. Ὅταν ὁ μόνος «παράγων κινδύνου» εἶναι ὁ πυκνός μαστός, τά ὀφέλη τοῦ ὑπερηχογραφήματος εἶναι πολλαπλάσια.

Ἡ διαγνωστική ἀξία τοῦ ὑπερηχογραφήματος εὑρίσκεται ὑπό συνεχῆ ἀξιολόγηση. Σέ μία μεγάλη μελέτη σέ νέες γυναῖκες μέ ψηλαφητούς ὄγκους, τό ὑπερηχογράφημα διέγνωσε σωστά τό 95.7% τῶν καρκίνων, ἔναντι τῆς μαστογραφίας πού διέγνωσε σωστά μόνο τό 60.9%

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23096195?otool=fhcrclib,

ἐνῶ μία ἄλλη ἔρευνα  ἐπιβεβαίωσε τά εὑρήματα αὐτά καί στίς γυναῖκες μέ πυκνούς μαστούς.

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19485945

Σἐ μἰα ἄλλη μελέτη, τό 81% ἀπό 335 καρκίνους μαστοῦ πού διαγνώσθηκαν μέ ὑπερηχογράφημα δέν φαίνονταν στήν μαστογραφία (263 λόγω ἐπικαλύψεως ἀπό πυκνό άδενικό ἱστό καί 9 λόγω κακῆς τοποθετήσεως τῆς ἀσθενοῦς), ἀκόμη καί στόν ἐπανέλεγχο.

http://pubs.rsna.org/toc/radiology/270/2

Αὐτό πού μπορεῖ σήμερα νά λεχθεῖ εἶναι ὅτι, τό ὑπερηχογράφημα, μέ ὑψηλή τεχνολογία καί σέ ἔμπειρα χέρια ἔχει ἀνώτερη εὐαισθησία ἀπό τήν μαστογραφία στήν ἀνεύρεση διηθητικῶν καρκίνων τοῦ μαστοῦ

Ὅσον ἀφορᾶ τό πορογενές, ἐντοπισμένο καρκίνωμα τοῦ μαστοῦ (DCIS)  ἡ εὐαισθησία τοῦ ὑπερηχογραφήματος φαίνεται νά εἶναι μικρότερη τῆς μαστογραφίας. Τό ὑπερηχογράφημα μπορεῖ ὅμως νά ἔχει ἕναν πολύ σημαντικό ρόλο στόν ἐντοπισμό ἐπιθετικῶν καρκινωμάτων χωρίς τήν παρουσία μικροαποτιτανώσεων, ὅπως εἶναι οἱ περιπτώσεις τῶν «τριπλῶν-ἀρνητικῶν» ὄγκων, πού εἶναι πιό συχνοί σέ νέες γυναῖκες μέ πυκνούς μαστούς. Οἱ καρκῖνοι αὐτοί ἀντιπροσωπεύουν ἕνα σημαντικό ποσοστό τῶν ἐνδιάμεσων ὄγκων, τῶν ὄγκων δηλαδή πού ξεκινοῦν νά ἀναπτύσσονται στό μεσοδιάστημα μεταξύ δύο διαδοχικῶν ἐλέγχων μαστοῦ. http://www.americanjournalofsurgery.com/article/S0002-9610(10)00568-4/fulltext