Τό βασικοκυτταρικό ἐπιθηλίωμα εἶναι η συνηθέστερη νεοπλασία
Ἀναπτύσσεται στό δέρμα (σπάνια στούς βλεννογόνους, στίς παλάμες καί τά πέλματα), συνήθως στήν περιοχή τῆς κεφαλῆς καί τοῦ τραχήλου καί ἐμφανίζεται ὡς μία δερματική βλάβη με ἐξέλκωση και μικροσκοπικά ἀγγεῖα ἡ ὁποία δέν ὑποχωρεῖ. Τά περισσότερα βασικοκυτταρικά ἐπιθηλιώματα εἶναι ἀμελανωτικά
Κυριώτερος αἰτιολογικός παράγοντας θεωρεῖται ἡ ἔκθεση στήν ὑπεριώδη ἀκτινοβολία (συσσωρευτική ἔκθεση στόν ἥλιο ἤ σέ κέντρα τεχνητοῦ μαυρίσματος)
Σέ 20 % τῶν περιπτώσεων ἐμφανίζεται σέ περιοχές τοῦ σώματος πού δεν ἐκτίθενται στόν ἥλιο καί συσχετίζεται μέ ἔκθεση σέ ἰονίζουσα ἀκτινοβολία, ἔκθεση σέ ἀρσενικό, σέ ἀνοσοκαταστολή ἀλλά και σέ γενετική προδιάθεση
Εἶναι συχνότερο στούς ἄντρες και ἡ ἐπἰπτωσή του αὐξάνεται μέ τήν ἡλικία (μέση ἡλικία διαγνώσεως τά 68 ἔτη)
Κυριώτερος προδιαθεσικός παράγοντας εἶναι ἡ προηγούμενη ἐμφάνιση βασικοκυτταρικοῦ ἤ ἀκανθοκυτταρικοῦ ἐπιθηλιώματος (περίπου δεκαπλάσια πιθανότητα)