Ἡ κήλη ἀφορᾶ μία κατάσταση ἀδυναμίας τοῦ συνδετικοῦ ἱστοῦ καί τῶν μυϊκῶν τοιχωμάτων. Γιά τόν λόγο αὐτό καταστάσεις πού προκαλοῦν φλεγμονώδη ἀντίδραση δύο βασικῶν πρωτεϊνῶν τοῦ συνδετικοῦ ἱστοῦ, τοῦ κολλαγόνου καί τῆς ἐλαστίνης θεωροῦνται προδιαθεσικοί παράγοντες ἐμφανίσεως κήλης. Τέτοιες καταστάσεις εἶναι ἡ ρευματοειδής ἀρθρῖτις, τό σκληρόδερμα καί ὁ συστηματικός ἐρυθηματώδης λύκος.
Μπορεῖ νά παρατηρηθεῖ:
- ἐκ γενετῆς (συγγενής διαφραγματοκήλη – ἔλλειμα στό διάφραγμα – , συγγενής βουβωνοκήλη, συγγενής ὀμφαλοκήλη)
- μετά ἀπό χειρουργικές ἐπεμβάσεις
- κατά τήν διάρκεια τῆς ζωῆς λόγῳ συνεχοῦς, ἐπαναλαμβανόμενης ἀσκήσεως πιέσεως στούς μῦς (ἐπαγγελματικοί λόγοι, καταστάσεις πού προκαλοῦν χρόνιο βῆχα, χρόνια δυσκοιλιότητα, παχυσαρκία)
Στήν κλινική πράξη παρατηροῦμε ἀρκετά συχνά μία κληρονομική ἐπιβάρυνση.
Ἐκτός ἀπό τήν συγγενῆ ὀμφαλοκήλη ἡ ὁποία σπανίως μπορεῖ νά συγκλεισθεῖ ἀφ’ ἑαυτῆς, οἱ καταστάσεις αὐτές, ἐφ’ ὅσον ἐπηρεάζουν τήν ποιότητα ζωῆς ἀπαιτοῦν χειρουργική διόρθωση.
Ἔκτακτη χειρουργική ἐπέμβαση ἀπαιτεῖται ἐάν προκύψει ἐγκλωβισμός καί περίσφιγξη ἐνδοκοιλιακοῦ ὀργάνου στο στόμιο τῆς κήλης (συνήθως τοῦ λεπτοῦ ἐντέρου). Στήν περίπτωση αὐτή προκύπτει κρίσιμη διακοπή τῆς αἱματώσεως τοῦ ἐγκλωβισμένου ὀργάνου καί πιθανή νέκρωση.
Ἡ λεγόμενη «κήλη τῶν ἀθλητῶν» ἀντιμετωπίζεται συντηρητικά διότι, παρά τήν ὀνομασία της στήν πραγματικότητα ἀφορᾶ τραυματισμό τοῦ συνδετικοῦ καί μυϊκοῦ ἱστοῦ στήν κατώτερη κοιλιακή χώρα.