Εἶναι γνωστό ὅτι ἡ παχυσαρκία εἶναι παράγων αὐξήσεως τοῦ κινδύνου νοσήσεως ἀπό καρκῖνο μαστοῦ σέ μετεμμηνοπαυσιακές γυναῖκες. Αὐτή ἡ συσχέτιση ἐξηγεῖται ἐν μέρει ἀπό τό ὅτι ἡ κυριώτερη πηγή οἰστρογόνων στήν μετεμμηνοπαυσιακή φάση εἶναι ὁ λιπώδης ἱστός.
http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.3322/caac.21225/full
Σέ μία μελέτη διαπιστώθηκε ὅτι κάθε αὔξηση τοῦ δείκτη σωματικῆς μάζας κατά 5 χλγμ/μ2 ἀντιστοιχοῦσε μέ αὔξηση τοῦ κινδύνου νοσήσεως ἀπό καρκῖνο μαστοῦ σέ μετεμμηνοπαυσιακές γυναῖκες κατά 12 %.
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18280327
Ἐπιπλέον, προγνωστική ἀξία, ἀνεξαρτήτως τοῦ δείκτη μάζας σώματος (BMI), φαίνεται ὅτι ἔχει ἡ συγκέντρωση λίπους στόν κορμό, ὅπως αὐτό ἀντιπροσωπεύεται ἀπό τήν περίμετρο τῆς μέσης. Ἡ περίμετρος τῆς μέσης εἶναι ἕνας ἀντιπροσωπευτικός δείκτης τῆς μάζας τοῦ σπλαγχνικοῦ λίπους.
http://bmjopen.bmj.com/content/4/9/e005400.short
Ἀντιθέτως, ἀπώλεια βάρους πάνω ἀπό 10 κιλά σέ μετεμμηνοπαυσιακές γυναῖκες πού δέν ἔπαιρναν ὁρμόνες, συνοδεύθηκε ἀπό μείωση τοῦ κινδύνου κατά 50% σέ σχέση μέ γυναῖκες σταθεροῦ βάρους μετά τήν ἐμμηνόπαυση.
http://link.springer.com/article/10.1007/s10552-014-0376-4#page-1
Τέλος, φαίνεται ὅτι ἀκόμη καί ἡ βραχυπρόθεσμη αὔξηση βάρους, εἰδικά στήν προεμμηνοπαυσιακή φάση, αὐξάνει τόν κίνδυνο καρκίνου τοῦ μαστοῦ.