Ἡ ὀγκοπλαστική χειρουργική τοῦ μαστοῦ μᾶς δίνει τήν δυνατότητα νά κάνουμε εὑρύτερες ὀγκεκτομές σέ συνδυασμό μέ καλύτερα αἰσθητικά ἀποτελέσματα. Στίς ἐπεμβάσεις αὐτές ἐπιχειροῦμε τήν σύγκλειση τῆς κοιλότητος πού προκύπτει μετά τήν εὑρεῖα ὀγκεκτομή μέ διάφορες τεχνικές, ἔτσι ὥστε νά μήν διαταραχθεῖ τό ἀρχικό σχῆμα καί ἡ μορφή τοῦ μαστοῦ. Ἡ ἀνάπτυξη ὀγκοπλαστικῶν τεχνικῶν, μεθόδων δηλαδή ἀποκαταστάσεως τοῦ σχήματος καί τῆς μορφῆς τοῦ μαστοῦ μετά τήν ἐπέμβαση, προσφέρει πολύ μεγάλη βοήθεια στόν τομέα τῆς ἀποκαταστάσεως τῆς αἰσθητικῆς πληρότητος τῶν γυναικῶν.

Ἡ Ὀγκοπλαστική Χειρουργική τοῦ Μαστοῦ εἶναι ἕνας νέος τομέας τῆς Χειρουργικῆς Ὀγκολογίας πού ἀναπτύχθηκε μέ σκοπό νά συνδυάσει τήν πλέον ἀποτελεσματική χειρουργική ἀντιμετώπιση τῶν παθήσεων τοῦ Μαστοῦ μέ τό καλύτερο δυνατόν αἰσθητικό ἀποτέλεσμα.

Ἡ ἀνακατασκευή τοῦ μαστοῦ μπορεῖ νά γίνει εἴτε στόν ἴδιο χειρουργικό χρόνο μέ τήν μαστεκτομή (ἄμεση ἀποκατάσταση), εἴτε κάποιους μῆνες ἤ καί ἔτη ἀργότερα (ἀπώτερη  ἀποκατάσταση ἤ ἀποκατάσταση σέ δεύτερο χρόνο). Ὁ σκοπός τῆς ἀποκατάστασης τοῦ μαστοῦ μέ άνακατασκευή του εἶναι ἡ δημιουργία ἑνός “φυσικοῦ” μαστοῦ μέ ἱκανοποιητική ἐμφάνιση, μέ ἤ χωρίς ροῦχα, καί αὐτό μπορεῖ νά ἐπιτευχθεῖ, εἴτε δημιουργώντας ἑνα, κατά τό δυνατόν πιστότερο “ὑποκατάστατο” τοῦ μαστοῦ πού ἀφαιρέθηκε ὡς πρός τίς διαστάσεις, τόν ὄγκο, τό σχῆμα καί τήν ὑφή, εἴτε ἐπεμβαίνοντας καί στόν ἄλλο μαστό, οὕτως ὥστε νά ἐπιτευχθεῖ συμμετρία στίς διαστάσεις, τόν ὄγκο, τό σχῆμα καί τήν ὑφή τῶν νέων μαστῶν. Μέ τόν τρόπο αὐτόν, οἱ νέοι μαστοί μποροῦν νά προσαρμοσθοῦν στίς ἐπιθυμίες τῆς γυναίκας.

Ἡ ἀποκατάσταση βοηθᾶ τίς γυναῖκες νά ἀπωθήσουν ἀπό τήν μνήμη τους τήν ἀπώλεια καί τήν παραμόρφωση πού συνοδεύουν τήν ἐγχείρηση τῆς μαστεκτομῆς καί τούς ἐπιτρέπει νά ἀποκαταστήσουν τήν αὐτοπεποίθησή τους, παράλληλα μέ τήν συμμετρία τοῦ σώματος. Πολύ σημαντική εἶναι ἐπίσης ἡ ἀποφυγή χρήσεως ἐξωτερικῶν προθέσεων. Οἱ παράγοντες αὐτοί εἶναι πολύ σημαντικοί γιά τήν ψυχολογική, τήν συναισθηματική ἀλλά καί τήν φυσική ἀνάρρωση τῶν γυναικῶν μετά τήν μαστεκτομή.

Οἱ ἐπεμβάσεις αὐτές μποροῦν ἐπίσης νά ἐφαρμοσθοῦν σέ γυναῖκες μέ μεγαλύτερο μέγεθος μαστῶν πού θά δεχθοῦν νά γίνει ἐπέμβαση καί στόν ἄλλο μαστό (συνήθως γιά λόγους συμμετρίας). Ἐκτός ἀπό τό αἰσθητικό ἀποτέλεσμα, οἱ ἐπεμβάσεις αὐτές αὐξάνουν σέ μεγάλο βαθμό τήν χειρουργική πρόσβαση στόν ὄγκο καί μᾶς δίνουν τήν δυνατότητα νά ἀφαιρέσουμε μεγαλύτερο τμῆμα τοῦ μαστοῦ. Σέ ἐπεμβάσεις ὅπου, παράλληλα μέ τήν ὀγκολογική προσπέλαση  ἐπιδιώκεται ἐπί πλέον πιό νεανική ἐμφάνιση τῶν μαστῶν, χρησιμοποιοῦνται εἰδικές τεχνικές κατά τίς ὁποῖες, παράλληλα μέ τήν ἀφαίρεση τοῦ δέρματος, ἡ θηλή τοποθετεῖται σέ ὑψηλότερη θέση, μέ ἀποτέλεσμα τήν αἰσθητική ἀνόρθωση τοῦ μαστοῦ.

Ἡ ὀγκοπλαστική χειρουργική τοῦ μαστοῦ περιλαμβάνει:

  • Τήν ἐκτομή τοῦ ὄγκου τοῦ μαστοῦ με ἐπαρκῆ ὅρια ἀσφαλείας ὥστε να ἐπιτευχθεῖ ὁ τοπικός ἔλεγχος
  • Τήν ἄμεση ἀνακατασκευή/ἀναδιαμόρφωση τοῦ ἐλλείμματος τοῦ μαστοῦ μέ στόχο τήν βελτίωση τοῦ κοσμητικοῦ ἀποτελέσματος
  • Τήν συμμετροποίηση τοῦ ἑτερόπλευρου μαστοῦ, ἐάν ἀπαιτεῖται
  • Τήν ἄμεση ἤ ἀπώτερη ἀνακατασκευή τοῦ μαστοῦ μετά ἀπό μαστεκτομή

Οἱ τεχνικές πού χρησιμοποιοῦνται εἶναι :

  • Ἀνακατασκευή μαστοῦ μέ ἐνθέματα
  • Ἀνακατασκευή μαστοῦ μέ αὐτομοσχεύματα ἱστῶν (μοσχεύματα ἀπό τήν ἴδια τήν ἀσθενῆ)
  • Ἀποκατάσταση τοῦ συμπλέγματος τῆς θηλῆς καί τῆς ἅλω

 Πλεονεκτήματα τῆς ἀποκατάστασης σέ ἕνα στάδιο

  • Μία συνδυασμένη χειρουργική ἐπέμβαση σέ μία νοσηλεία
  • Στίς μαστεκτομές μέ διατήρηση τοῦ δέρματος ἔχουμε στήν διάθεσή μας τήν μέγιστη δυνατή ἔκταση δέρματος μέ διατήρηση τῆς ὑπομαστίου πτυχῆς καί τῶν πλαγίων πτυχῶν τοῦ μαστοῦ
  • Μπορεῖ νά ἐπιτευθεῖ ταυτοχρόνως ἀνόρθωση τοῦ δέρματος τοῦ μαστοῦ
  • Τό δέρμα τοῦ μαστοῦ δέν ἐχει ἄλλες οὐλές καί δέν ἔχει τά μειονεκτήματα ἀπό προηγηθεῖσα ἀκτινοθεραπεία

Μειονεκτήματα τῆς ἀποκατάστασης σέ ἕνα στάδιο 

  • Μεγαλύτερος χειρουργικός χρόνος (ἕως καί 8 ὧρες γιά ὡρισμένες τεχνικές)
  • Μεγαλύτερη δυσκολία στόν προεγχειρητικό σχεδιασμό καί συντονισμό

Σέ περιπτώσεις πού θά ἀπαιτηθεῖ μετεγχειρητική ἀκτινοθεραπεία, εἶναι προτιμώτερο τό ἔνθεμα σιλικόνης νά τοποθετηθεῖ μετά τό πέρας τῆς ἀκτινοθεραπείας. Ὑπάρχουν, ἐν τούτοις ὡρισμένες περιπτώσεις ὅπου, ἡ ἀνάγκη γιά μετεγχειρητική ἀκτινοθεραπεία προκύπτει μόνο μετά ἀπό τά ἀποτελέσματα τῆς ἱστολογικῆς ἐξετάσεως καί δέν ἔχει προγραμματισθεῖ ἐκ τῶν προτέρων. Ὁ σχεδιασμός σέ τέτοιες περιπτώσεις ἐπαφίεται στήν ἐμπειρία τοῦ χειρουργοῦ μαστοῦ νά ἐκτιμήσει σωστά τά προεγχειρητικά  εὑρήματα. Ἡ ἐκτομή καί βιοψία τοῦ λεμφαδένα-φρουροῦ πρίν τήν ὁριστική χειρουργική ἐπέμβαση μᾶς ἐπιτρέπει νά ἐκτιμήσουμε τήν πιθανότητα νά άπαιτηθεῖ μετεγχειρητική ἀκτινοθεραπεία. Στήν περίπτωση αὐτή εἶναι προτιμώτερη ἡ ἀπώτερη ἀποκατάσταση τοῦ μαστοῦ καί ἀφοῦ ἔχουν τελειώσει ὅλες οἱ ἀπαραίτητες θεραπεῖες.

Πλεονεκτήματα τῆς ἀποκατάστασης σέ δύο στάδια

  • Ἀποφεύγεται πιθανή καθυστέρηση στήν ἔναρξη τῆς συμπληρωματικῆς θεραπείας
  • Ἔχουν τελειώσει ὅλες οἱ θεραπεῖες
  • Ἀποφεύγονται πιθανές αἰσθητικές ἐπιπτώσεις τῆς ἀκτινοθεραπείας ἤ τῆς χημειοθεραπείας
  • Ἡ ἱκανοποίηση τῶν γυναικῶν εῑναι συνήθως μεγαλύτερη διότι ἔχουν ἤδη τήν ἐμπειρία τῆς μαστεκτομῆς

Μειονεκτήματα τῆς ἀποκατάστασης σέ δύο στάδια

  • Ἀπαιτεῖται ἀντικατάσταση τοῦ δέρματος πού ἔχει ἀφαιρεθεῖ μέ συνέπεια πιό πολύπλοκες τεχνικές. ἤ μία χρονική περίοδο διατάσεως τοῦ δέρματος
  • Οἱ κρημνοί τῆς μαστεκτομῆς μπορεῖ νά ἔχουν οὐλές, ἤ νά εἶναι ἀκτινοβολημένοι
  • Εἶναι ἴσως δυσκολώτερο νά ἐπιτευχθεῖ καλό αίσθητικό ἀποτέλεσμα
  • Εἶναι πιθανώτερο νά χρειασθεῖ ἐπέμβαση καί στόν ἄλλο μαστό γιά τήν ἐπίτευξη συμμετρίας
  • Εἶναι μία ἐπί πλέον ἐπέμβαση καί εἰδικά, ἀφοῦ ἔχει πλέον τελειώσει ἡ ἀντινεοπλασματική θεραπεία, θεωρεῖται περισσότερο “κοσμητική”

ΑΝΑΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΜΑΣΤΟΥ ΜΕ ΕΝΘΕΜΑΤΑ

Ἡ τοποθέτηση τοῦ τελικοῦ ἐνθέματος σιλικόνης μπορεῖ νά γίνει εἴτε σέ ἕνα στάδιο, ταυτόχρονα μέ τήν μαστεκτομή, εἴτε σέ δύο στάδια, μετά τήν μαστεκτομή. Δέν εἶναι τεχνικά εὔκολο νά ἀνακατασκευασθεῖ ὁ μαστός ἀκριβῶς ὅπως ἦταν ἀρχικά καί μέ τρόπο ὥστε τό ἀποτέλεσμα νά διατηρηθεῖ γιά μεγάλο χρονικό διάστημα.

Ἀκριβῶς κάτω ἀπό τόν μαστό πού ἔχει ἀφαιρεθεῖ εὑρίσκεται ὁ μείζων θωρακικός μῦς. Τό ἔνθεμα τῆς σιλικόνης τοποθετεῖται κάτω άπό τόν μείζονα θωρακικό μῦ, ἀφοῦ τόν ἀνασηκώσουμε ἀπό τό θωρακικό τοίχωμα. Ἀν δέν ὑπάρχει ἀρκετός χῶρος ἤ ἀρκετό δέρμα νά δεχθεῖ τό ἔνθεμα σιλικόνης πού ἔχει ἐπιλεγεῖ, πρέπει πρῶτα νά γίνει μία προοδευτική διάταση τῶν ἱστῶν τοῦ νέου μαστοῦ, ὥστε νά ἐπιτευχθεῖ τό ἐπιθυμητό τελικό ἀποτέλεσμα.

Ἡ διάταση ἐπιτυγχάνεται μέ τήν χρήση ἑνός προσωρινοῦ ἐνθέματος σιλικόνης (διατατῆρας), τό ὁποῖο γεμίζουμε προοδευτικά μέ φυσιολογικό ὁρό, μέχρι νά ἀποκτήσει τόν ὄγκο πού χρειάζεται. Ὑπάρχουν καί διατατῆρες νέας γενιᾶς πού ἀποτελοῦνται ἀπό ἕνα μέρος σιλικόνης καί ἕνα φυσιολογικοῦ ὁροῦ, οἱ ὁποῖοι παραμένουν μόνιμα καί ἔτσι ἡ ἀποκατάσταση μπορεῖ νά ἑπιτευχθεῖ σέ ἕνα στάδιο. Ἡ προοδευτική διάταση ἐπιτυγχάνεται μέ τήν ἔγχυση φυσιολογικοῦ ὁροῦ σέ διάστημα ἀρκετῶν ἑβδομάδων μετά τήν ἀρχική ἐπέμβαση.

Ὁ φυσιολογικός ὁρός ἐγχέεται μέσα στόν διατατῆρα μέσῳ μιᾶς εἰδικῆς βαλβίδας πού βρίσκεται κάτω ἀπό τό δέρμα. Ὅταν ὁ διατατῆρας ἀποκτήσει τόν ὄγκο πού ἐπιθυμοῦμε, ἀκολουθεῖ ἡ δεύτερη χειρουργική ἐπέμβαση κατά τήν ὁποῖα ἀνταλλάσουμε τό προσωρινό ἔνθεμα μέ τό μόνιμο.

ΑΝΑΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΤΟΥ ΜΑΣΤΟΥ ΜΕ ΑΥΤΟΜΟΣΧΕΥΜΑΤΑ

Κρημνός πλατέως ραχιαίου μυός

Ὁ πλατύς ραχιαῖος εἶναι ἕνας μεγάλος μῦς τῆς ράχεως, τριγωνικοῦ σχήματος. Ἡ χρησιμοποίηση αὐτοῦ τοῦ μυός, μαζί μέ ἕνα τμῆμα τοῦ δέρματος τῆς ράχεως, εἶναι μία καλή ἐπιλογή γιά τήν δημιουργία ἑνός μεγαλύτερου μαστοῦ, μέ μικρή πτώση. Ὁ κρημνός αὐτός μπορεῖ ἐπίσης νά χρησιμοποιηθεῖ μετά ἀπό μία εὑρεῖα ὀγκεκτομή τοῦ μαστοῦ, γιά τήν ἀναπλήρωση τοῦ ἀπωλεσθέντος ἱστοῦ.

Ὁ μῦς, τό δέρμα καί ὁ λιπώδης ἱστός πού κινητοποιοῦνται μέ τήν μέθοδο αὐτή, “μεταφέρονται”, μέσῳ τῆς μασχάλης, ἀπό τήν ράχη στήν περιοχή τοῦ μαστοῦ καί διαμορφώνονται κατάλληλα ὥστε νά ἀποτελέσουν τόν νέο μαστό. Ἄν ὑπάρχει ἀνάγκη συμμετρίας μέ τόν ἄλλο μαστό, μπορεῖ, ἐπί πλέον, νά τοποθετηθεῖ ἕνα ἔνθεμα σιλικόνης κάτω ἀπό τόν μῦ, ἤ ἕνας διατατῆρας.

Τά πλεονεκτήματα τῆς μεθόδου αὐτῆς εἶναι ὅτι εἶναι ἀσφαλής (ἀποτυχία μοσχεύματος μικρότερη ἀπό 1% τῶν περιπτώσεων) καί κατάλληλη γιά τήν δημιουργία ὄγκου μαστοῦ, μέ “φυσική” αἴσθηση. Μπορεῖ ἐπίσης νά ἐπιτευχθεῖ καλύτερη κάλυψη ἑνός ἐνθέματος.

Μειονέκτημα εἶναι ἡ οὐλή πού προκύπτει στήν περιοχή τῆς ράχεως, ἄν καί αὐτή συνήθως μπορεῖ νά τοποθετηθεῖ στήν περιοχή πού καλύπτεται ἀπό τήν λωρίδα ὑφάσματος τοῦ στηθοδέσμου. Μπορεῖ, ἑπίσης νά ὑπάρχει μία μικρή διαφορά μεταξύ τοῦ χρώματος δέρματος τῆς ράχεως καί τοῦ δέρματος τοῦ προσθίου θωρακικοῦ τοιχώματος.

Συχνή ἐπιπλοκή  εἶναι ὁ σχηματισμός συλλογῆς ὁρώδους ὑγροῦ μετά τήν ἐπέμβαση, στήν θέση ὅπου βρισκόταν ὁ πλατύς ραχιαῖος. Ἡ συλλογή αὐτή μπορεῖ νά ἐπιμείνει γιά λίγους μῆνες μετά τήν ἐπέμβαση καί νά χρειασθεῖ ἀρκετές παρακεντήσεις μέχρι νά ὑποχωρήσει. Προβλήματα ἐπίσης μπορεῖ νά προκύψουν ἀπό τήν καθυστερημένη ἐπούλωση τοῦ δέρματος τῆς ράχεως, ἰδιαίτερα ἄν ὑπάρχει μεγάλη τάση τοῦ δέρματος ἤ ἡ ἀσθενής εἶναι καπνίστρια.

Λειτουργικά προβλήματα ἀπό τήν ἀπώλεια τοῦ μυός

Ἐντός 2-3 μηνῶν, ὅλες σχεδόν οἱ ἀσθενεῖς μποροῦν νά ἐπιστρέψουν στίς δραστηριότητες πού εἶχαν πρίν τήν ἐπέμβαση, περιλαμβανομένων τῆς κολυμβήσεως καί τοῦ τέννις. Ἡ ἀπώλεια τοῦ μυός μπορεῖ ὅμως νά ἐπηρεάσει γυναῖκες μέ δραστηριότητες ὅπως ἡ κωπηλασία, ἡ ἀναρρίχηση καί ἡ χιονοδρομία μεγάλων ἀποστάσεων. Γιά νά ἐπιτευχθεῖ ἡ μεγαλύτερη καί ταχύτερη δυνατή ἀποκατάσταση τῆς λειτουργικότητος, θά χρειασθεῖ μία περίοδος φυσικῆς ἄσκησης καί φυσικοθεραπείας, καθώς καί θέληση ἀπό τήν πλευρά τῆς ἀσθενοῦς.

Μέ τήν μέθοδο τοῦ ἐκτεταμένου μυοδερματικοῦ κρημνοῦ τοῦ πλατέως ραχιαίου μυός κινητοποιεῖται ὁλόκληρος ὁ πλατύς ραχιαῖος μῦς μέ μία ποσότητα λίπους τῆς ράχεως. Ὁ ὄγκος τοῦ κρημνοῦ αὐτοῦ εἶναι ἀρκετός ὥστε νά μήν ἀπαιτηθεῖ ἡ  χρήση ἐνθέματος σιλικόνης. Γιά τόν λόγο αὐτόν, ἡ ἐπέμβαση αὐτή εἶναι κατάλληλη σέ περιπτώσεις πού θά ἀπαιτηθεῖ μετεγχειρητική ἀκτινοθεραπεία, διότι, ὅπως ἔχει δειχθεῖ, ὁ κρημνός αὐτός ἐμφανίζει μεγαλύτερη ἀνοχή στήν ἀκτινοθεραπεία.

Ἡ ἀπώλεια ἱστοῦ στήν ράχη ἀποκαθίσταται μέσα στό χρονικό διάστημα ἑνός ἔτους περίπου, καθώς ἡ ἀσθενής παίρνει βάρος.

Οἱ ἐπιπλοκές τῆς μετεγχειρητικῆς συλλογῆς ὁρώδους ὑγροῦ καί τῆς καθυστερημένης ἐπουλώσεως τοῦ δέρματος τῆς ράχεως εἶναι περισσότερο ἐμφανεῖς. Γιά τόν λόγο αὐτόν, ἡ ἐπέμβαση αὐτή δέν συνιστᾶται σέ γυναῖκες πού καπνίζουν.

Οἱ ἐπεμβάσεις μέ τήν χρήση τοῦ πλατέως ραχιαίου μυός δέν ἐνδείκνυνται ἄν ἔχει προηγηθεῖ κάποια θωρακοτομή, ἤ βλάβη στόν πλατύ ραχιαῖο μῦ καί τήν αἱμάτωσή του.

Ἐπίσης σέ πολύ σπάνιες περιπτώσεις ὅπου ὑπάρχει ἔλλειψη τοῦ πλατέως ραχιαίου μυός (σύνδρομο Poland).

Τέλος, πρέπει νά ληφθεῖ ὑπ΄ὄψιν ὅτι μία τέτοια ἐπέμβαση μπορεῖ νά διαρκέσει 4 – 5 ὧρες.

Θωρακοεπιγάστριος κρημνός

Αὐτός ὁ κρημνός μπορεῖ να χρησιμοποιηθεῖ εἴτε «ς μυοδερματικός κρημνός εἴτε ὡς ἀποεπιθηλιοποιημένος προς πλήρωση ἐλλειμάτων μαστοῦ ἰδίως στο κάττω ἡμιμόριο

Εἶναι κατάλληλος για ἀσθενεῖς πού:

  • Δεν προσφέρονται για μειωτικές ἐπεμβάσεις στόνμαστό
  • Δεν ἐπιθυμοῦς την χρησιμοποίηση τοῦ πλατέως ραχιαίου μυός
  • Δεν ἐπιθυμοῦν κρημνό ἀπό την κατώτερη κοιλιακή χώρα ἤ τον γλουτό ἤ μηρό
  • Μυοδερματικός κρημνός τοῦ ὀρθοῦ κοιλιακοῦ μυός ( TRAM)

Εἶναι κατάλληλη μέθοδος γιά ἄμεση καί ἀπώτερη ἀποκατάσταση καί τῶν δύο μαστῶν σέ ἀθλητικές ἀσθενεῖς μέ ἰσχυρό κίνητρο. Ἐπίσης σέ ἀσθενεῖς πού δέν εἶναι ὑποψήφιες γιά ἔνθεμα σιλικόνης ἤ γιά κρημνό ἀπό τόν πλατύ ραχιαῖο μῦ (ἀπουσία ἤ βλάβη τοῦ μυός ἤ ἀπροθυμία ἀπωλείας τῆς λειτουργικότητος τοῦ ὤμου λόγῳ δραστηριοτήτων).

Δέν εἶναι κατάλληλη γιά ἀσθενεῖς μέ καρδιαναπνευστικά προβλήματα καί προβλήματα ἀγγείων, καπνίστριες, παχύσαρκες γυναῖκες μέ δείκτη σωματικῆς μάζας (BMI) πάνω ἀπό 30, γυναῖκες μέ αὐτοάνοσες καταστάσεις ὑπό ἀγωγή, σακχαρώδη διαβήτη, καί γυναῖκες πού ἔχουν ὑποβληθεῖ σέ χειρουργική ἐπέμβαση στήν κοιλιακή χώρα.

Ὁ ὀρθός κοιλιακός μῦς χρησιμοποιεῖται γιά νά καλύψει τήν ἀπώλεια τοῦ μαστοῦ (συνήθως ὁ ἑτερόπλευρος – ἀπό τήν ἀντίθετη πλευρά τοῦ σώματος).

Τό αὐτομόσχευμα τοῦ ὀρθοῦ κοιλιακοῦ μυός αἱματώνεται ἀπό ἀγγεῖα πού ἔρχονται ἀπό τό ἀνώτερο σημεῖο τοῦ ὀρθοῦ κοιλιακοῦ μυός (ἐν τῷ βάθει ἄνω ἐπιγάστρια ἀγγεῖα).

Τό πλεονέκτημα εἶναι ὅτι δημιουργεῖται ἕνας νεο-μαστός μεγάλου ὄγκου μέ φυσική αἴσθηση. Ἀπό τήν χειρουργική πλευρά πλεονέκτημα θεωρεῖται τό ὅτι δέν χρειάζεται μικροχειρουργική ἀναστόμωση ἀγγείων καί ὅτι ἡ ἀσθενής δέν μετακινεῖται κατά τήν διάρκεια τοῦ χειρουργείου.

Ὑπάρχουν ὅμως καί μειονεκτήματα, ὅπως τό ὅτι ἀπαιτεῖται μεγάλος χειρουργικός χρόνος καί μεγάλο διάστημα μετεγχειρητικῆς ἀποκατάστασης. Ἐπί πλέον, προκύπτει ἀπώλεια τοῦ μιᾶς πλευρᾶς τοῦ ὀρθοῦ κοιλιακοῦ μυός, πού μπορεῖ νά ὁδηγήσει σέ ἐλαττωμένη ἀντοχή καί ἰσχύ τῶν κοιλιακῶν τοιχωμάτων καί ἑπομένως ἐπιδείνωση τυχόν μυϊκῶν προβλημάτων τῆς ράχεως. Ἐπίσης μπορεῖ νά ὁδηγήσει στόν σχηματισμό κοιλιακῆς κήλης καί νά ἀπαιτήσει τήν χρήση εἰδικῶν κοιλιακῶν πλεγμάτων.

Ἐλεύθερος κοιλιακός κρημνός DIEP ἤ μυοδερματικός κρημνός TRAM μέ διατήρηση τμήματος τοῦ ὀρθοῦ κοιλιακοῦ μυός

Στήν περίπτωση αὐτή μεταφέρεται ἱστός ἀπό τήν κατώτερη κοιλιακή χώρα, εἴτε μαζί μέ ἕνα τμῆμα τοῦ ὀρθοῦ κοιλιακοῦ μυός (ἐλεύθερο TRAM)  εἴτε χωρίς καθόλου μῦ (DIEP). Τό ἐλεύθερο μόσχευμα τρέφεται ἀπό ἀγγεῖα πού εἰσέρχονται μέσῳ τοῦ κατώτερου τμήματος τοῦ ὀρθοῦ κοιλιακοῦ μυός (ἐν τῷ βάθει κάτω ἐπιγάστρια ἀγγεῖα). Αὐτά ἀποκολλῶνται ἀπό τήν κατώτερη κοιλιακή χώρα καί τό μόσχευμα εἶναι ἐλεύθερο νά μεταφερθεῖ στήν περιοχή τοῦ μαστοῦ. Τά ἀγγεῖα ἀναστομώνονται μέ ἀγγεῖα τοῦ θωρακικοῦ τοιχώματος μέ μικροχειρουργικές μεθόδους.

Ὁ κρημνός αὐτός, ἐφ΄ὅσον ἡ μεταμόσχευση εἶναι ἐπιτυχής, παραμένει γιά μεγάλο χρονκό διάστημα σέ καλή κατάσταση. Τό κοιλιακό τοίχωμα ἐπίσης ἀναρρώνει καλύτερα καί ἡ πιθανότητα κήλης εἶναι μικρότερη. Μειονέκτημα ὅμως εἶναι τό ὅτι ἡ ἐπέμβαση αὐτή μπορεῖ νά διαρκέσει ἕως καί 8 ὧρες καί πρέπει νά γίνει σέ μονάδες πού διαθέτουν μικροχειρουργικές μεθόδους καί ἐξειδικευμένη μετεγχειρητική παρακολούθηση, διότι πιθανά προβλήματα στήν ἀναστόμωση τῶν ἀγγείων θέτουν σέ μεγάλο κίνδυνο ὁλόκληρο τό μόσχευμα. Οἱ ἀσθενεῖς πού εἶναι κατάλληλες γιά μία τόσο μεγάλη ἐπέμβαση δέν εἶναι πολλές.

Ἀνακατασκευή τῆς θηλῆς και τῆς ἅλω

Ἡ δημιουργία  τῆς θηλῆς καί τῆς ἅλω εἶναι τό τελικό στάδιο τῆς ἀνακατασκευῆς τοῦ νέου μαστοῦ καί θά πρέπει νά ἔχει συζητηθεῖ μέ τήν ἀσθενῆ κατά τήν διάρκεια τῶν προπαρασκευαστικῶν σχεδιασμῶν. Ἡ ἀποκατάσταση τῆς θηλῆς αὐξάνει πολύ τήν ἱκανοποίηση τῆς γυναίκας γιά τήν ἀνακατασκευή τοῦ μαστοῦ της, διότι τῆς προσδίδει τήν αἴσθηση τῆς πληρότητος. Βοηθᾶ ἐπίσης στό νά ἀποσπᾶ τήν προσοχή ἀπό τίς τομές τοῦ δέρματος.

Ἡ ἀποκατάσταση τῆς θηλῆς γίνεται συνήθως ὑπό τοπική ἀναισθησία καί ἡ νέα θηλή τοποθετεῖται στήν ἰδανική θέση πάνω στόν ἀνακατασκευασμένο μαστό. Μέ μία εἰδική τεχνική δημιουργεῖται ἕνας τοπικός κρημνός δέρματος πού, λόγῳ τοῦ σχήματός του ὀνομάζεται “κρημνός δίκην ἀγγέλου”. Χρησιμοποιοῦνται λεπτά ἀπορροφήσιμα ράμματα καί ἡ ἐπίδεση δέν πρέπει νά βραχεῖ γιά δύο ἑβδομάδες. Μετά τίς δύο ἑβδομάδες, τοποθετεῖται μικρή ποσότητα τοπικῆς άντιβιοτικῆς  κρέμας γιά ἕναν μῆνα, δύο φορές ἡμερησίως. Σέ διάστημα δύο μηνῶν ἡ νέα θηλή ἀποκτᾶ πολύ φυσιολογική ἐμφάνιση. Ὁ ἀρχικός ὄγκος τῆς νέας θηλῆς μπορεῖ νά ἐλαττωθεῖ κατά 30%-50% μέσα στόν πρῶτο χρόνο καί αὐτό πρέπει νά ληφθεῖ ὑπ΄ὄψιν κατά τήν άρχική κατασκευή της.

Ἡ ἀποκατάσταση τῆς ἅλω γίνεται μέ τήν χρήση κυρίως ἰατρικῆς δερμοστιξίας (medical tattoo), ἀντί τῆς μεταμοσχεύσεως δέρματος ἀπό ἄλλα σημεῖα τοῦ σώματος. Εἶναι καλύτερο ἡ δερμοστιξία νά γίνει λίγους μῆνες μετά τήν κατασκευή τῆς θηλῆς.